SÖZÜM HARDA QALDI… - silsilə - Ədalət Qarabulud.
medeniyyet
01:15
5.10.2025
320
SÖZÜM HARDA QALDI… - silsilə
I.
Sözüm harda qaldı, bilmirəmSöz – küləyin əlində sınmış qaval,
yarıda qalan nəğmə,
yarıda qalan dua.
Bəzən elə bil
kainatın qapısında ilişib qalan
yarımçıq nida kimiyəm.
II.
Hər doğum – gizli bir qiyamətdir,hər ölüm – yenidən başlanğıc.
Bələkdə ikən ulduzların pıçıltısını eşidirəm,
kəfəndə ikən torpağın nəbzini.
Ömür – gah bir damla sudur,
gah da dənizə çevrilən daşqın.
Mən yüz yol ayrıcından keçdim,
amma hər yol – yenidən özümə gətirdi məni.
III.
“Mən səni sevirəm” –bu söz – həm beşikdir, həm də məzar.
Onu deyən – yaradır,
onu eşidən – dağılır,
amma ikisi də
Tanrıya yaxınlaşır.
Sevgi – göylərdən yerə düşən bir şimşəkdir,
göz qırpımında hər şeyi yandırır,
sonra külün içindən
yeni bir nur doğurur.
Sevən – yanar,
sevilən – əriyər,
amma ikisi də
işığa çevrilər.
IV.
Sözüm harda qaldı?Bəlkə ulduzların sirr kitabəsində,
bəlkə daşların səssiz xatirəsində,
bəlkə də bir dərvişin göz yaşında.
Mən dönüb gəlmişəm
küləkdə uçan yarpaq kimi,
daşın qoynunda gizlənmiş dua kimi.
Hər ömürdən bir izlə qayıtdım,
hər izdən bir yanıqla.
Və hər yanıq –
yenə də sənin adını daşıyır.
V.
Əslində söz – yalnız sükutun kölgəsidir.Hər sükutda min söz yatır,
amma hər sözdə bircə sükut gizlənir.
Mənim sözüm də
Tanrının yaddaşında gizlidir:
o – axan suyun dodağında,
yanan şamın közündə,
dərvişin sükutunda yaşayır.
Və mən anladım:
“Mən səni sevirəm” –
dünyanın ilk və son cümləsidir.
Biz isə sadəcə
o cümlənin arasında gəlib-gedən
kölgələrik...
Ədalət Qarabulud.
Azerinform.az
Oxşar xəbərlər
XƏBƏR LENTİ
© 2014-2023 Azerinform.az
Məlumatdan istifadə etdikdə istinad mütləqdir. Məlumat internet səhifələrində istifadə edildikdə müvafiq keçidin qoyulması mütləqdir.