Sözün Aynası: Qaçan ölümün sirri

(Mirzə Ələkbər Sabirin ruhuna ithafən) 

Poema

“İstərəm ölməyi mən, ölüm qaçır məndən əcəl.”

Ön söz

Sabirin sözü - gülüşdə gizlənən fəryad,
acı həqiqəti işıq kimi parladan aynadır.
O, sözdə xalqın yükünü daşıdı,
sözlə xalqı dirçəltdi.

Bu ikinci hissə -
sözün aynasından ruhun aynasına keçiddir.
Çünki ölüm də, həyat da
sadəcə başlanğıc və son deyil - 
dönüşün sirridir.

I FƏSİL - Çağırış

İstərəm ölməyi mən,
ölüm qaçır məndən əcəl.
Torpağın qoynunda məni gözləyən sükut var,
amma hələ yolum bitməyib.

Bir gizli əl deyir:
“Hələ deyil...
hələ bu dünyanın yükünü daşımalısan.”

 - Zikr: “Həqiqət yol içimdədir...”

II FƏSİL - Kölgə ilə Nur

Gözlərimdə iki dünya dayanıb:
birində boşluq,
birində işıq.
Kölgə soruşur: “Kimə aidsən?”
İşıq cavab verir: “Onun nəfəsinə.”

Mən isə ikisinin arasında
şam alovu kimi titrəyirəm,
nə sönürəm, nə də tam yanıram.

 - Zikr: “Nur kölgədə gizlənir...”

III FƏSİL — Əcəl qapısı

Əcəl qapımı döymək istəyir,
lakin qorxur ruhumdakı ulduzdan.
O ulduz deyir:
“Gəlmə hələ,
o öz sirrini tapmayıb.”

Ölüm mənimlə rəqs edir,
amma toxuna bilmir.

  -  Zikr: “Sirr nəfəsdədir...”

IV FƏSİL - Dua

Gecələrdə ruhum quş qanadı kimi titrəyir,
hər titrəyişi dua kimi qalxır.
Mən yaşamdan qaçıram,
ölüm də məndən.
İkisinin arasında
nəfəs alan zikrəm.

 -  Zikr: “Dua əbədi yoldur...”

V FƏSİL - Səfər

Bəlkə də ölüm sadəcə qapıçı,
əsil Səfər isə qapının arxasındadır.
O qapını açmaq üçün
insan öz qaranlığını işığa çevirməlidir.

Əcəl xəbərçidir,
Səfər isə dönüşün gerçəkliyidir.

— Zikr: “Səfər içimdə başlayır...”

VI FƏSİL - Dönüş

Mən çırpınan bir sükutam,
gizli bir zikrəm.
Özümü eşitdikcə
Tanrını tanıyıram.

Ölüm yoxdur,
var olan yalnız dönüşdür.
Kim özünü tanıdısa,
Əbədiyyəti gördü.

 -  Zikr: “Mən yolam, mən işığam...”

EPİLOQ - Sükutun Dönüşü

Mən çağırdım ölümü,
amma ölüm qaçdı məndən.
Mən qaçdım həyatdan,
amma həyat gizli ip kimi
yenə də məni özünə bağladı.

Anladım: nə ölüm var, nə həyat,
yalnız bir nəfəs,
yalnız bir əbədi dövran.

O nəfəs Tanrının özüdür.
Kim onu duydusa
ölüm ona yaxın gələ bilməz,
çünki o artıq dönüşə yetişmişdir.

-  Mən ölən deyiləm, mən dönənəm.
-  Mən yox olan deyiləm, mən tam olanam.
-  Mən yolam, mən işığam, mən əbədiyəm.