
Son illər ölkəmizdə bir tendensiya getdikcə güclənir: kiminsə üzərində qurulmuş “şayiə iqtisadiyyatı”, “informasiya alveri” adlanan məkrli oyunlar. Sanki bəziləri üçün sosial şəbəkələr, bloglar, ucuz saytlar sözün əsl mənasında “tribuna”ya çevrilib. Ən təəssüf doğuran məqam isə budur ki, çox vaxt belə yerlərdə ortaya atılan informasiyalar araşdırılmadan, dəqiqləşdirilmədən, heç bir hüquqi və ictimai məsuliyyət daşımadan tirajlanır. Obyektiv jurnalistikanın, araşdırma və sənəd əsasında söz deməyin yerini isə ucuz təhqir, qərəzli qaralama və sifarişli böhtanlar tutur. Əgər həqiqət varsa, niyə gizlədilsin? Əgər kiminsə fəaliyyəti doğrudan da düzgün deyilsə, bunu sübut etmək elə də çətin deyil. Qanun var, məhkəmə var, ictimaiyyət var. Amma görürük ki, bəzi qruplar üçün əsas olan həqiqət deyil, məqsəd hədəf seçilmiş şəxsin nüfuzuna kölgə salmaq, onu cəmiyyətin gözündən salmaqdır.
Bu gün belə qarayaxmalara məruz qalanlardan biri də Ağdam rayon Qaradağlı kənd Uşaq Musiqi məktəbinin direktor əvəzi Fəqani Qarayevdir. Onun haqqında yayılan əsassız fikirlər, sosial şəbəkə “isteriyaları” bir daha göstərir ki, cəmiyyətimizdə ləyaqətli insanları gözü götürməyənlər az deyil.
Onu tanıyanlar yaxşı bilir: sadəliyi, zəhmətkeşliyi və peşəkarlığı ilə seçilən bir ziyalıdır. Tanımayanlar üçün isə deyək ki, Fəqani Qarayev ömrünü xalqına, vətəninə xidmətə həsr etmiş, bu yolda heç vaxt öz şəxsi maraqlarını önə çəkməmiş bir rəhbərdir. Onun həyat yoluna nəzər salanda bir məxrəcə gəlirsən: hər addımı zəhmətlə, sadiqliklə, əqidə ilə atılmışdır.
Fəqani Qarayev musiqi təhsilinə, gənclərin yaradıcılıq tərbiyəsinə böyük önəm verən insan kimi tanınır. Çalışdığı hər kollektivdə həm pedaqoq, həm təşkilatçı, həm də nümunəvi vətəndaş obrazı formalaşdırıb. O, hər şeydən öncə insandır – təmiz vicdanı, ədalət duyğusu, böyüyə hörmət, kiçiyə qayğı prinsipləri ilə.
Bəs niyə belə insanlar böhtanların, qarayaxmaların ünvanına çevrilir? Çünki uğurlu insanların mövqeyi, nüfuzu, etibarı kimlərinsə maraqlarına toxunur. Çünki iş görmək, nəticə ortaya qoymaq, kollektivdə söz sahibi olmaq hər kəsin bacardığı iş deyil. Bacarmayanlar isə çox vaxt ən asan yolu seçir – böhtan atmaq, köhnə palan işi gündəmə gətirmək, xırda məsələləri şişirtmək.
Bu gün bəzi “bloger”lərin yazdıqları yazılara nəzər yetirdikdə görürsən ki, fakt yoxdur, sənəd yoxdur, dəlil yoxdur. Sadəcə emosional qarayaxmalar, “kimlərsə dedi” tipli boş sözlər. Sual yaranır: əgər doğrudan da ortada qanuni pozuntu varsa, niyə hüquq-mühafizə orqanlarına müraciət edilmir? Əgər doğrudan da ciddi faktlar varsa, niyə ictimaiyyətə təqdim olunmur?
Cavab sadədir – fakt yoxdur. Ona görə də kimlərsə əsassız şayiələrlə cəmiyyəti çaşdırmaq, diqqəti əsl problemlərdən yayındırmaq yolunu tutur.
Unutmayaq ki, ziyalıya böhtan atmaq təkcə həmin şəxsə qarşı haqsızlıq deyil. Bu, eyni zamanda həmin ziyalının fəaliyyət göstərdiyi kollektivə, bütövlükdə cəmiyyətə hörmətsizlikdir. Çünki ziyalı – xalqın güzgüsüdür, mənəviyyat daşıyıcısıdır. Əgər biz bu güzgünü qaralayırıqsa, əslində öz üzümüzü, öz dəyərlərimizi qaralayırıq.
Fəqani Qarayev haqqında deyilən xoş sözlər təkcə bir-iki nəfərin subyektiv fikri deyil. Bu, illərlə onunla çalışanların, onun rəhbərliyi altında fəaliyyət göstərən müəllimlərin, şagirdlərin və valideynlərin səsləndirdiyi real münasibətdir. Əgər bir insanı yüzlərlə adam hörmətlə xatırlayırsa, onun əməyini dəyərləndirirsə, deməli, bu hörmət təsadüfi deyil.
Azərbaycan xalqı tarix boyu yaxşı ilə pisi, doğru ilə yalanı, ləyaqətli ilə yaramazı ayırd etmək qabiliyyəti ilə seçilib. Ona görə də böhtançıların atdığı daş hədəfə dəymir. Sadəcə, özlərinə zərər gətirir. Çünki böhtanın ömrü qısa, həqiqətin ömrü isə sonsuzdur.
Bugünkü informasiya bolluğunda hər kəsə bir sual düşür: nəyi oxuyuruq, nəyi yayırıq, nəyi inanaraq paylaşırıq? Əgər biz hər eşitdiyimizi fakt kimi qəbul ediriksə, əslində özümüzü aldatmış oluruq. Ona görə də ziyalıya böhtan atmaq istəyənlər bir anlıq düşünməlidirlər – bu yolla nə qazanırlar?
Fəqani Qarayevin müdafiəyə ehtiyacı yoxdur. Onun həyat yolu, əməli fəaliyyəti, cəmiyyət içində qazandığı hörmət özü onun ən böyük müdafiəsidir. Amma hər halda cəmiyyət olaraq belə haqsızlıqlara susmaq da doğru deyil. Çünki sabah bu böhtanların ünvanı başqa bir insan ola bilər. Müdriklər demişkən, “El gözü tərəzidir”. Bu tərəzi isə heç vaxt səhv etmir. Fəqani Qarayev kimi insanlar xalqın yaddaşında həmişə işıqlı simalar kimi qalacaq. Onlara atılan böhtanlar isə küləkdə sovrulan toz kimi itib-batacaq. Əsas odur ki, biz həqiqəti görə bilək, gördüyümüzü düzgün dəyərləndirə bilək və böhtanın deyil, əməyin yanında olaq.